بررسی ارتباط بین فعالیت جسمانی با عزت نفس ، خود ارجمندی جسمانی و اضطراب اجتماعی – جسمانی در دانش آموزان پسر و دختر دبیرستان های شهرستان صحنه

بررسی ارتباط بین فعالیت جسمانی با عزت نفس ، خود ارجمندی جسمانی و اضطراب اجتماعی – جسمانی در دانش آموزان پسر و دختر دبیرستان های شهرستان صحنه این تحقیق با هدف بررسی و مقایسه ارتباط بین فعالیت جسمانی با عزت نفس، خود ارجمندی جسمانی و اضطراب اجتماعی جسمانی در بین دانش آموزان پسر و دختر دبیرستانهای شهرستان صحنه انجام شده است . بدین منظور 256 نفر(سهم هر گروه 128 نفر) از میان دانش آموزان مقطع متوسطه شهر ستان صحنه با روش تصادفی چند مرحله ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. متغیرهای تحقیق شامل عزت نفس ، خود ارجمندی جسمانی و اضطراب اجتماعی – جسمانی در بین پسران و دختران می باشد . عزت نفس توسط مقیاس عزت نفس روزنبرگ ، خود ارجمندی جسمانی توسط مقیاس bas .و اضطراب اجتماعی – جسمانی توسط مقیاس اضطراب اجتماعی – جسمانی 7 ماده ای اندازه گیری شد. برای مقایسه متغیرها در بین دو گروه از آزمون آنالیز واریانس دوسویه و جهت بررسی رابطه بین متغیرها در دو گروه از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. پس از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss ، نتایج زیر بدست آمد: الف- در مقایسه متغیرها در میان آزمودنیها نتیجه گرفته شد که: 1- تفاوت معنی داری در میزان عزت نفس بین دانش آموزان پسر و دختر فعال و غیر فعال مشاهده نشد. 2- تفاوت معنی داری در میزان خود ارجمندی جسمانی در بین دانش آموزان پسر و دختر فعال و غیر فعال مشاهده نشد. 3- تفاوت معنی داری در میزان اضطراب اجتماعی – جسمانی در بین دانش آموزان پسر و دختر فعال و غیر فعال مشاهده نشد. ب- با بررسی روابط بین متغیرها: 4- ارتباط مستقیم و معنی داری بین عزت نفس و خود ارجمندی جسمانی در دانش آموزان پسر و دختر فعال و غیر فعال دبیرستانی مشاهده شد (32/.=r،01/0>p) . 5- رابطه معکوس و معنا داری بین عزت نفس و اضطراب اجتماعی جسمانی در دانش آموزان پسر و دختر دبیرستانی فعال و غیر فعال مشاهد ه شد (30/0- =r،01/0>p) . 6- رابطه معکوس و معنا داری بین خود ارجمندی جسمانی و اضطراب اجتماعی جسمانی در دانش آموزان پسر و دختر فعال و عیر فعال دبیرستانی مشاهده شد (27/0- =r،01/0>p). نتایج حاصل از داده های تحقیق نشان می دهد تفاوت معنی داری پیرامون ارتباط متغیرهای عزت نفس ، خود ارجمندی جسمانی و اضطراب اجتماعی با فعالیت جسمانی در انش دانش آموزان پسر و دختر وجود ندارد، که با توجه به نتایج حاصل از دیگر تحقیقات در این زمینه پژوهش و بررسی بیشتری لازم است. از دیگر نتایج تحقیق رابطه معکوس و معنی دار بین عزت نفس با اضطراب اجتماعی – جسمانی ، رابطه معکوس و معنی دار بین خود ارجمندی جسمانی و اضطراب اجتماعی –جسمانی و رابطه معنی دار بین خود ارجمندی جسمانی و عزت نفس در دانش آموزان فعال و غیر فعال می باشد . بنابراین می توان گفت که بهبود و ارتقاء عزت نفس و خود ارجمندی جسمانی سبب کاهش اضطراب اجتماعی – جسمانی در بین نوجوانان و جوانان می شود و بهمین منظور باید راهها و عوامل افزایش دهنده عزت نفس و خود ارجمندی جسمانی شناسایی شده و بر آنها تاکید گردد .